Merecz - Merkinės piliakalnis.
Na tutejszym zamku zmarł król Polski Władysław IV Waza.
Z wikipedii:
W XIV wieku wzniesiono tam zamek obronny, znany w źródłach krzyżackich z 1377 r. pod nazwą Merkenpille. Okoliczne lasy były ulubionym miejscem polowań urządzanych przez wielkich książąt litewskich i królów polskich. W 1418 r. król Władysław Jagiełło przebywał w Mereczu w okresie świąt Bożego Narodzenia, a w 1421 r. przyjmował tam posłów czeskich, ofiarujących mu koronę czeską. W 1501 r. wielki książę litewski Aleksander Jagiellończyk nadał część lasów mereczeńskich Michałowi Glińskiemu. W tym czasie w rejonie Merecza rozwinęło się osadnictwo wiejskie. Osady były zakładane głównie przez ludność litewską. W późniejszym czasie zamek mereczeński rozbudowano i często był nazywany "zamkiem królowej Bony". Merecz otrzymał prawa miejskie (lokacja na prawie magdeburskim) od króla Zygmunta Augusta w 1569 r. wraz z herbem (Jednorożec). W Mereczu zmarł 20 maja 1648 r. król Władysława IV. Z kolei w 1744 r. w Mereczu zmarł ostatni z męskich potomków książęcej rodziny Wiśniowieckich, wojewoda wołyński i wielki hetman litewski książę Michał Serwacy Wiśniowiecki. Po jego śmierci majątki Wiśniowieckich przeszły w ręce rodów Ogińskich, Zamoyskich i Mniszchów. Na mocy uchwały sejmu Rzeczypospolitej zebranego w Grodnie (tzw. sejm rozbiorowy), podjętej 23 września 1793 r., Merecz wyznaczono na stolicę województwa.