Wrote:
Do niedawna mieliśmy mgliste pojęcie o jego architekturze.
Nie tak do końca. Odkrycie jest świetne, ale powoduje w dużym stopniu zwiększenie wątpliwości, a nie ich rozwianie. W fototece Instytutu Historii Sztuki UJ zachowało się bowiem 7 powstałych w latach ok. 1915-18 fotografii jedynego skrzydła zamku, jakie zachowano po rozbiórce w XIX wieku. Skrzydło to ujęto już jako dotknięte poważnymi zniszczeniami I Wojny Światowej i znajdujące się w ruinie. Intryguje to, że wygląda ono w szczegółach inaczej, niż którekolwiek ze skrzydeł pokazanych na planach z pocz. XIX w. Zachowana partia zamku zawierała w sobie jedną z wież, mającą jednak nie kształt okrągły, ale nieumiarowego ośmioboku, a była ona związana ze skrzydłem nie poprzez dostawienie na samym narożniku, lecz przystawienie do ściany szczytowej, odpowiadając swymi wymiarami połowie jej długości. Ponadto inna była także artykulacja elewacji: obejmowała ona tylko piętro i II piętro, a polegała na podziale na 9 wąskich pól/nisz wyznaczonych uproszczonymi pilastrami, i z poziomym zamknięciem, bez jakichkolwiek półkolistych przyściennych arkad. Ponadto od frontu do skrzydła przylegała półkolista, lub półowalna albo podkowiasta wybudowa tej samej wysokości, co sam budynek zamkowy - mająca najwidoczniej charakter części recepcyjnej/wejściowej. Wygląda więc na to, że budowniczy rejestrujący kształt zamku w pocz. XIX w. był niezbyt utalentowanym dokumentatorem, niedokładnie oddając pewne cechy architektury, co nie zmienia faktu, iż po rozbiórce pozostałych skrzydeł to jedno oryginalne mogło ulec poważnemu przekształceniu, zmieniającemu pewne istotne jego cechy. Wydaje się też, że mimo wątpliwości możemy istniejące do XX w. skrzydło zidentyfikować z prawym spośród dwóch skrzydeł znajdujących się naprzeciw bramy.