Z tego co mi napisał kolega z Ukrainy celem tych prac jest znalezienie pozostałości murów, które miałyby znajdować się w tym miejscu przed wzniesieniem zamku w czasach Kazimierza Wielkiego.
Rozumiecie - najpierw jest z góry zaplanowany określony cel "badawczy", a potem szukanie.
Twierdzą już nawet, że znaleźli:
Wrote:
Львів у давньоруські часи мав мурований, а не дерев’яний Високий замок, – М. Бандрівський
Високий замок у Львові був мурованим укріпленням ще у давньоруський період, попри те, що польська історіографія, особливо міжвоєнного періоду, стверджує, що польський король Казимир збудував тут замість дерев’яних укріплень кам’яні. Це доводять не лише теперішні знахідки, а й результати розкопок середини ХХ ст.
Про це у коментарі ІА ZIK заявив археолог, доктор історичних наук, в.о. завідуючого відділу археології Інституту українознавства ім. Івана Крип’якевича НАН України, професор кафедри археології Львівського національного університету ім. Івана Франка Микола Бандрівський. Він нагадав, нещодавно Рятівна археологічна служба Інституту археології НАН України ведучи розкопки на Високому замку виявила в підніжжі схилу невеликий фрагмент цегляного муру: «З огляду на те, що цеглини, з яких вимурувано дану частину стіни походять з пізньоготичного періоду Львова (при характерній для того часу ширині 13 см і товщині – 8 см), можна говорити, що це частина стіни Високого замку не раніше XIV – початку XV ст.».
За словами М. Бандрівського, «деякі з львівських істориків архітектури, а від них – і частина львівської громади продовжує вірити в те, що мурований Високий Замок на чубку нашої гори постав нібито з приходом Казимира Великого, а до того тут був лише давньоруський дерев’яний замок».
«Це є помилкова, хибна концепція, яка була випрацювана польською історіографією у міжвоєнний період», – наголосив науковець.
Насправді у 1955-1956 рр., перед тим, як збудувати на Високому замку телецентр, Інституту суспільних наук УРСР (сьогодні – Інститут українознавства ім. І. Крип’якевича НАН України) було доручено провести тут – на майбутньому будівельному майданчику – широкомасштабні археологічні розкопки. Тоді експедиція під керівництвом Олексія Ратича відкрила залишки дерев’яних і мурованих споруд та укріплень не лише давньоруського періоду, а й слов’янських часів. Саме Олексій Ратич вперше довів, що на зламі ХІІ-ХІІІ ст. Високий замок був потужною мурованою фортецею. Про це, зокрема, свідчили рештки стопленої мідної бляхи від накриття монументальних великих споруд та – що, не менш важливо – уламки плінфи (це давньоруська квадратна цегла, яка вийшла з ужитку у середині ХІІІ ст.). Під час розкопок також було виявлено велику низку давньоруських предметів передмонгольської доби: великі нагрудні бронзові хрести-енколпіони, у яких зберігались мощі чи просфора, наконечники стріл, рештки обладунків, списів, медальйони, підвіски, остроги, кераміка.
Микола Бандрівський додав, що існують і цікаві літописні дані. Зокрема, у 1259 році за наказом хана Бурундая стіни Високого замку були розвалені, але це не завадило князю Леву згодом повністю відновити ці муровані укріплення.
«Про те, що вони (укріплення, – ред.) існували – не дерев’яні, а муровані – свідчить те, що у 1283 році хан Телебуга не зміг взяти ці укріплення штурмом ні за першим, ні за другим разом. Він повторив спробу у 1287 році, і знову нічого не вдалося (для прикладу зазначимо, що добре уфортифіковане всуціль муроване польське місто Сандомир монголо-татари взяли одразу). Це означало, що князь Лев, будучи, як називає його літопис, добрим мурувальником і винахідником камнеметних машин та інших інженерних оборонних пристосувань, зміг так укріпити Високий замок, що для ворога він став цілковито неприступним», – наголосив Микола Бандрівський.
Науковець додав, що за свідченням Романа Могитича, який займався дослідженням замку, наприкінці XIV ст. Високий Замок мав розміри 25 на 14 метрів. Він стояв на мурах такого ж розміру замку княжих часів. До споруди примикав двір 40 на 23 метри. Микола Бандрівський наголосив, що зараз на залишках Високому Замку розташований великий копець (курган). «Цей курган споруджували 1866-1869 рр. Він мав на меті прославити на віки союз Польщі з Литвою, так звану Люблінську унію. Для української культури і нашої спільноти загалом найжахливіше було те, як писали тогочасні газети, що не було транспорту та грошей, щоб брати землю знизу для насипання копця. Фактично тогочасна міська влада вирішила здерти весь шар давньоруського городища з рештками давньоруських слідів і з нього насипати курган Люблінської унії», – зазначив науковець.
Він наголосив, що єдиний, якщо можна так сказати, «позитив» був у тому, що в основі цієї оглядової площадки досі знаходиться оборонна вежа давньоруського часу – так званий донжон діаметром приблизно 12 м. У середньовіччі саме цю вежу називали «сигнальною», вона знаходилась у північно-східному куті плато, звідки відкривається чудовий огляд на східні підходи до Львова, звідки тоді найчастіше з’являвся неприятель.
Науковець нагадав, що археологічні розкопки на Високому замку Інститут суспільних наук АН УРСР проводив за участю фахівців Інституту «Укрзахідпроектреставрація» (в основному завдяки старанням академіка Івана Могитича) кілька років: 1975-78 рр. та 1984-85 рр. Тоді була виявлена кругла вежа діаметром 8,4 метри, товщиною стін у 1, 65 метра, до якої з двох сторін прилягали оборонні мури такої ж самої товщини. Усе тоді було законсервовано. Крім того, на аналіз взяли розчин, з якого була вимурувана вежа. Виявилося, що це – типовий для давньоруського часу вапняково-пісковий розчин (з додатками перепаленої глини і вуглинок), який використовували виключно у передмонгольський час і який чи не найкраще засвідчує працю давньоруських будівничих Львова.
Źródło:
http://prolviv.com/blog/2017/09/24/lviv ... ndrivskyi/Niezbyt dokładne tłumaczenie z Google Translate
[quote]Lwów w czasach staroruskich miał kamienny, a nie drewniany Wysoki Zamek - M. Bandriwsky
Wysoki Zamek Lwów miał kamienne fortyfikacje jeszcze w czasach staroruskich, pomimo faktu, że polska historiografia, zwłaszcza w okresie międzywojennym, twierdziła, że polski król Kazimierz zbudował tu zamiast drewnianych umocnienia kamienne. Wiadomo to na podstawie wykopalisk z połowy XX wieku.
O tym agencji prasowej powiedział kierownik Katedry Archeologii Instytutu Nauk Ukrainy profesor archeologii na Narodowym Uniwersytecie Lwowskim - Mikoła Bandriwskij. Powiedział niedawno Ratownictwa Archeologicznego Służby Instytutu Archeologii Ukrainy o prowadzeniu wykopalisk na Zamku Wysokim, gdzie znaleziono u podnóża stoku niewielki fragment ściany z cegły, że „Biorąc pod uwagę fakt, że cegły z których wymurowano tę część ściany pochodzącej z późnogotyckiego okresu budowy w mieście (w typowym wymiarze dla tego czasu szerokość 13 cm i grubość - 8 cm), można powiedzieć, że ta część ściany, jest nie wcześniejsza niż XIV - początek XV wiek”.
Według M. Bandriwsky „Niektórzy historycy lwowskiej architektury, a od nich - i część społeczności Lwowa nadal uważa, że kamień na Wysokim Zamku pojawiły się dopiero po przybyciu Kazimierza Wielkiego, a wcześniej był tu tylko stary drewniany zamek".
„Jest to błędna, zła koncepcja, która została opracowana w historiografii polskiej między wojnami” - twierdzi naukowiec.
W rzeczywistości, w latach 1955-1956-tych, zanim na Wysokim Zamku zbudowano ośrodek telewizyjny, Instytut Nauk Społecznych (obecnie - Instytut Studiów Ukraińskich I. Krypyakevych NAS Ukrainy) zlecono przeprowadzenie tutaj - w związku z przyszłą budową - rozległe badania archeologiczne. Następnie wyprawa kierowana przez Aleksieja Raticza odkryła szczątki drewnianych i murowanych budowli i umocnień nie tylko ze starożytnego okresu, ale także czasów słowiańskich. To wtedy pierwszy raz Aleksiej Raticz udowodnił, że na przełomie XII i XIII wieku Wysoki Zamek to była potężna kamienna twierdza. To, w szczególności, pokazał szczątki stopionej blachy miedzianej obejmujące duże zabytkowych budynków oraz - nie mniej ważne - kawałki plinfy (to starożytna cegła palcówka, która wyszła z użycia w połowie XIII w.). Podczas wykopalisk znaleziono również duża liczba zabytkowych obiektów z czasów przedmongolskich: duży brąz piersi przekrój Encolpyon, które przechowywane relikwie lub przaśny chleb, groty, fragmenty zbroi, włócznie, medaliony, wisiorki, fortów, ceramiki.
Mykoła Bandriwskij dodał, że istnieją interesujące dane kronikarskie. W szczególności, w 1259 roku na polecenie Chana Burundai mury Wysokiego Zamku zostały zniszczone, ale to nie powstrzymało Księcia Lwa by następnie całkowicie odzyskać te murowane budynki.
„Fakt, że (umocnienia - wyd.) Istnieją - nie drewna, a murowane - pokazuje, że w 1283 Telebuha Chan nie zdobył umocnienia tego szturmem lub pierwszy lub drugi raz. Znów powtarza się w 1287 roku, i znowu nic nie powiodło się (na przykład, uwaga dobrze ufortyfikowane całkowicie murowane polskie miasto Sandomierz Mongołów-Tatarów były kiedyś zdobyte). Oznaczało to, że książę Lew, będąc, jak nazywają to rekord, dobra muruvalnykom maszyny wynalazca inżynieria kamiennych i inne urządzenia obronne, mogłaby wzmocnić Wysoki Zamek, tak że wróg stał się całkowicie niedostępne”- powiedział Mykoła Bandriwskij.
Naukowiec dodał, że według Romana Mohytycza, który badał zamek Wysoki Zamek miał wymiary 25 na 14 metrów. Stał na murach zamku o tej samej wielkości czasów książęcych. Przez budynku przylegającym do sądu 40 o 23 metrów. Prof. Mikoła Bandriwskij podkreślił, że teraz pozostaje z Wysokiego Zamku jest duży kopiec. „Ten kopiec zbudowany 1866-1869 roku. Jej celem było gloryfikować unię między Polską a Litwą, tak zwana Unia Lubelska. Dla kultury ukraińskiej i naszych w ogóle, najgorsze było to, w jaki sposób potem gazeta napisała, że nie ma pieniędzy na transport i wziąć gruntów na piaskach kopca poniżej. W rzeczywistości, ówczesne władze miasta zdecydowały się rozebrać całą warstwę Grodzisko starożytnych pozostałości i usypać z tego kopiec Unii Lubelskiej" - powiedział naukowiec.
(
Donżon???)
Podkreślił, że tylko jeśli mogę tak powiedzieć, „pozytywny”, że w podstawie platformy (plateu?) znajdują się pozostałości wieży obronnej donżonu o średnicy około 12 m. W średniowieczu była to wieża zwana „sygnałową” i znajdowała się w północno-wschodniej części płaskowyżu, skąd był wspaniały przegląd wschodniego podejścia do miasta, gdzie często pojawiali się wrogowie.
(Druga wieża?)
Naukowiec powiedział, że wykopaliska archeologiczne na Wysokim Zamku z Instytutu Nauk Społecznych ZSRR prowadzone przez specjalistów z Instytutu „Ukrzachidprojektrestauracja” (głównie dzięki wysiłkom akademika Iwana Mohytycza) w latach 1975-78 i w latach 1984-85 roku i oni odkryli okrągłą wieżę o średnicy 8,4 m i grubość ścian 1,65 m, w którym dwa boki sąsiednie ściany obronne o tej samej grubości. Wszystko zostało zakonserwowane. Dodatkowo, zrobiono analizę z czego została wbudowana wieża. Okazało się, że to były typowe dla czasów dawnoruskich zaprawy wapienno-piaskowe (z aplikacjami przepalonej gliny i vuhlynok), który był używany wyłącznie w przedmongolskim czasie i że nie działa najlepiej pokazuje starożytnych budowniczych miasta.